Znany i nieznany - Władysław Broniewski

3 listopada w Miejsko – Powiatowej Bibliotece Publicznej polonistka Barbara Rymarska bardzo interesująco opowiadała o jednym z największych poetów polskich.
  Władysław Broniewski, po wojnie półbóg, lektura obowiązkowa naszego pokolenia, autor nieśmiertelnego wiersza „Bagnet na broń” i ulubiony poeta wielu osób, to w tej chwili twórca zapomniany. Nieobecny w podręcznikach i na rynku wydawniczym. Po 1990 roku został usunięty ze świadomości młodych Polaków, bo komunista, bo napisał wiersz pochwalny o Stalinie, bo poeta dworski PRL-u itp. A przecież jego biografia, niezwykła i niejednoznaczna, odzwierciedla całą złożoność polskiej historii. Rezygnacja z historii o Broniewskim to rezygnacja z prawdy o naszym skomplikowanym, tragicznym losie.
  To skomplikowanie oddają paradoksy w jego życiu: Broniewski to piłsudczyk i socjalista, rusofil i więzień NKWD, uczestnik walk przeciw bolszewikom i komunista, żołnierz Andersa i największy poeta komunistycznej Polski.
  To człowiek, który spędził wiele miesięcy w więzieniach: sanacyjnym i sowieckim; którego dotknęły 2 totalitaryzmy; który brał udział w 3 wojnach: I światowej, polsko – bolszewickiej i II światowej; który przeżył 2 tragedie rodzinne: przedwczesną śmierć żony Marii i tragiczną 24-letniej ukochanej córki Anki. Jego biografią można by obdzielić kilku ludzi, a w jego różnorodnej twórczości każdy znajdzie coś dla siebie.
  Władysław Broniewski to postać kontrowersyjna i fascynująca. Znany? Ciekawy wykład B. Rymarskiej udowodnił, że raczej nieznany.
BR

Bibliografia
1. Broniewski w potrzasku uczuć. Listy Władysława Broniewskiego i Ireny Helman, Kraków 2013
2. Janina i Władysław Broniewski. Listy ze wspólnego życia, Warszawa 2014
3. S. Koper, Skandaliści PRL, Warszawa 2014
4. M. Pryzwan, Ja jestem kamień: wspomnienia o Władysławie Broniewskim, Warszawa 2002
5. To ja – dąb. Wspomnienia i eseje o Władysławie Broniewskim, Warszawa 1978
6. M. Urbanek, Broniewski, Miłość, wódka, polityka, Warszawa 2011
7. Władysław Broniewski we wspomnieniach córki: Maria Broniewska – Pijanowska, https://www.youtube.com/watch?v=tYb-RS9hlJA
8. Władysław Broniewski, Pamiętniki 1918 – 1922, Warszawa 1987.

Powrót do Wydarzenia 2016