Krajobrazy – koncert miniatur polskich z multimedialną wystawą fotografii

 „Krajobrazy” to interdyscyplinarne przedsięwzięcie artystyczne duetu Celloice (Hanna Błachuta – sopran, Kinga Chudzikowska – wiolonczela i Katarzyny Neugebauer - fortepian we współpracy z fotografką Dorotą Sitnik oraz Mariuszem Zawadą – multimedia. Na koncert ten (wstęp wolny) zostaliśmy zaproszeni  do Synagogi Rutika w Dzierżoniowie 19.10. 2025 r. Motywem przewodnim była „Natura w obrazach i dźwiękach".

W pierwszej część koncertu pt. ”Radości" usłyszeliśmy miniatury polskich kompozytorów: Ludomira  Różyckiego, Feliksa Nowowiejskiego, Kazimierza Wiłkomirskiego i Zygmunta Noskowskiego wzbogacone o projekcję artystycznych fotografii i krótkich filmów oraz obrazów Stanisława Wyspiańskiego i Jacka Malczewskiego. Do tego melancholijna poezja Leopolda Staffa i Stanisława Wyspiańskiego. Wygaszone światła pozwoliły nam odbyć symboliczną i emocjonalną podróż przez detale natury i spojrzeć na krajobraz z bliska żeby zobaczyć jego złożoność.  Z łatwością weszliśmy w taki pozytywny stan emocjonalny charakteryzujący się uczuciem szczęścia, zadowolenia i spełnienia. To była właśnie radość, która daje motywację i siłę do działania, a jej przeżywanie może sprawić, że stajemy się bardziej otwarci na pozytywne doświadczenia.  

Po włączeniu świateł rozpoczęła się  druga cześć koncertu pt. „Tęsknoty". Gdy się odsuniemy i spojrzymy z dystansu, sprawy nabierają innej perspektywy. Jesteśmy częścią krajobrazu. Tylko z oddalenia możemy przyjrzeć się sami sobie – tak pięknie zapowiedziała tę część koncertu Hanna Błachuta i wykonała pieśń Mieczysława Karłowicza do słów Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Usłyszeliśmy jeszcze utwory Karola Szymanowskiego, Zygmunta Noskowskiego i Kazimierza Wiłkomirskiego. Tęsknota jest również naturalną częścią życia emocjonalnego i pełni rolę sygnału, że ktoś lub coś było dla nas ważne i miało głęboki wpływ na nasze doświadczenia. Może nas skłonić do refleksji, samorozwoju i doceniania tego, co mieliśmy lub pragniemy. Tęsknota może być również siłą napędową dla naszych marzeń i aspiracji. Ale też może być żywiona iluzjami i idealizowaniem przeszłości. Czy tęsknota za „tym, jak było”, zamiast za „tym, jak mogłoby być”, może oznaczać nostalgię za przeszłością? Czy umiemy przyjrzeć się sami sobie? Sami musimy sobie odpowiedzieć co lub kto jest dla nas ważny. 
Gorącymi brawami nagrodziliśmy naszych artystów i udaliśmy się do naszych domów w poszukiwaniu spokoju, harmonii i piękna.

Alicja Mikulska

Powrót do Wydarzenia 2025 II półrocze