Wanda Błeńska życie spełnione
Wanda Błeńska (1911-2014) wspaniały człowiek, ceniony w świecie medycznym lekarz. Spędziła w Ugandzie wśród ludzi chorych na trąd 43 lata swojego życia.
Mając niemal 40 lat, w 1950 roku, wyjechała do Ugandy i prowadziła ośrodek dla ludzi chorych na trąd w Bulubie. Do 1969 roku była jedynym lekarzem dla chorych na trąd, ale także wszystkich chorych w dwóch dystryktach w Ugandzie (w kartotekach miała ponad 20 tysięcy pacjentów). Wykształciła wielu lekarzy i personelu pomocniczego, i w 1983 roku przekazała kierowanie kliniką ugandyjskiemu lekarzowi dumna, że jest to Jej uczeń.
Ale nie przeszła na emeryturę była konsultantem dla wszystkich ośrodków, w których przebywali chorzy na trąd oraz zaangażowała się w badania nad AIDS. Do Polski powróciła w 1994 roku. W dalszym ciągu była aktywna zawodowo, szkoli nowe pokolenie, aktywnie działa w fundacjach pomocy humanitarnej oraz działających na rzecz misji zwłaszcza w Redemptoris Missio, której powstanie było zainicjowane Jej osiągnięciami.
Do 93. roku życia jeździła do Warszawy, aby w Centrum Formacji Misyjnej prowadzić wykłady z medycyny tropikalnej.
Całe życie, oprócz wiedzy merytorycznej, przekazywała lekarzom wartości humanitarne, mówiła, że „lekarz nie tylko leczy ciało, ale też duszę. Trzeba się wczuć w pacjenta, dać mu serce i pomoc, a o przynosi ulgę chorym i cieszy lekarza”
Choć nie założyła rodziny (całe życie poświęciła pracy) do końca byli z nią przyjaciele, głównie Jej uczniowie i współpracownicy.
Z Janem Pawłem II spotyka się 1984. Gdy Papież przyjeżdża z pielgrzymką do Ugandy w 1994 roku i widzi Wandę Błeńską, całuje Ją w czoło. Jej pierwsza myśl „Boże, nie umyłam włosów”.
Myśli wypowiedziane Pani Wandy Błeńskiej – życzliwego człowieka:
Kochała ludzi i zwierzęta, i mówiła: najlepszym lekarstwem jest miłość. Kochała literaturę, a miłość do Sienkiewicza wyniosła z rodzinnego domu. Używała także cytatu z wypowiedzi sienkiewiczowskiego Zagłoby:
„Nie ŻYWMY trosk, kłopotów, niech pozdychają z głodu.”
Wdzięczność za działalność pani doktor Wandy Błeńskiej została wyrażona w różnych formach:
- Otrzymała dyplom od Piusa XI (1932 r.) za działalność misyjną wśród studentów,
- Medal Benemenerti (Dobrze Zasłużonym) od Jan Pawła II w 1984 roku,
- Instytut kształcenia lekarzy w Bulubie nosi Jej imię,
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski przyznany z okazji setnych urodzin przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego,
- Doktor Honoris Causa Uniwersytetu w Poznaniu,
- Nagroda za działalność przyznana w Nowym Yorku,
- Honorowe obywatelstwo Ugandy i Poznania,
- Najbliższym jej sercu był „Order Uśmiechu” przyznany przez dzieci,
- 28 listopada 2016 roku ogłoszono informację o zbieraniu pamiątek w celu rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego,
- Każdego 27 dnia miesiąca (dzień śmierci Pani Doktor) odbywają się msze w Jej intencji kończące się odwiedzeniem jej grobu,
- 17 grudnia 2018 roku ogłoszono, że została wybrana Poznanianką Stulecia.
Literatura i materiały:
- Małgorzata Nawrocka, Jej światło. O życiu i dziele Wandy Błeńskiej, Poznań 2005,
- Jerzy Woy-Wojciechowski, Misjonarze zdrowia, Przew Lek 2010; 2: 16-20,
- "Medycyna i ewangelizacja" ks. Ambrożego Andrzejaka i o. Jarosława Różańskiego,
- "Dokta" Zofia Florczak,
- "Wanda Błeńska. „Spełnione życie" Joanny Molewskiej i Marty Pawelec (wywiad rzeka w 100 urodziny).
Filmy z YouTube:
- „Dokta”- dr. Wanda Błeńska,
- „Wybitne postacie uniwersytetu”,
- „Nieznani-zapomniani – Dr. Wanda Błeńska”,
- „Matka Trędowatych- Dookoła Świata”
Danuta Szeliga
Powrót do Wydarzenia 2019