Najsłynniejsze hotele świata

Na wykładzie zaprezentowana została przekrojowo historia hoteli i hotelarstwa w Polsce i na świecie.
  Rozpoczął się on od omówienia budowanych na Bliskim Wschodzie od ok. 3000 p.n.e. karawanserajów – pierwszych historycznie udokumentowanych zajazdów przeznaczonych dla kupców. Zaspokajały one podstawowe potrzeby podróżnych oraz zwierząt, a także bezpieczeństwo przewożonym towarom. W starożytnej Grecji podobną rolę pełniły pandoktia oraz ksenony. Budowane były jednak przede wszystkim z myślą o pielgrzymach odwiedzających pobliskie sanktuaria w Olimpii czy w Atenach oraz „kibicach” i uczestnikach zawodów sportowych, zatem ich pozostałości odnajdywane były w pobliżu gimnazjonów i stadionów w Delfach czy na Koryncie. Co ważne, były to pierwsze zajazdy, które nie były tylko przystankiem w podróży jak wspomniane wcześniej karawanseraje.

  W starożytnym Rzymie pojawiają się pierwsze gospody państwowe. Mansiones i stationes w założeniu miały służyć licznym urzędnikom Cesarstwa Rzymskiego podczas podróży służbowych po rozległym Imperium. Były umieszczone od siebie maksymalnie w odległości jednego dnia jazdy konnej i dodatkowo wyposażone w łaźnie (Matrica, dzisiejsze Węgry), a nawet sale do masażu (Pompeje).
  Najstarszy zachowany hotel na świecie powstał w 705 roku p.n.e. w Japonii. Nishiyama Onsen Keiuunkan to ryokan – tradycyjny japoński hotel służący arystokracji, samurajom i dowódcom wojskowym. Hotel działa do dziś i prowadzony jest od wieków przez tę samą rodzinę.

  Wraz z rozwojem chrześcijaństwa rozpoczęło się pielgrzymowanie do miejsc związanych z kultem świętych. Pielgrzymi potrzebowali zatem odpoczynku i noclegu w czasie drogi, jak i również w miejscach docelowych. Początkowo proste gospody znajdowały się w gminach chrześcijańskich jednak z czasem przestały one wystarczać. Na soborze w Nicei (325 r.) formalnie zlecono udostępnianie podróżnym miejsc noclegowych, tzw. ksenodochium. Dodatkowo, na przełomie VIII i IX wieku Karol Wielki wydał edykt nakazujący kościołom i klasztorom prowadzeni tzw. hospicjów dla podróżnych na szlakach pielgrzymkowych w Niemczech, Anglii, Francji i Szwajcarii przez którą wiodła droga do Rzymu. Swoje hospicja posiadały takie opactwa jak Sankt Gallen w Szwajcarii czy klasztor Panny Marii w Yorku. Zapotrzebowanie na noclegi przewyższało jednak możliwości duchowieństwa. Gospody zaczęli zakładać również ludzie świeccy. Najstarsza z nich to The Old Bell w Anglii, która działa do dziś, a jej historia sięga 1135 roku. Najstarszym hotelem w Europie w ogóle jest natomiast Zum Roten Bären we Fryburgu Bryzgowijskim, który powstał w 1120 r. W Polsce najstarsza gospoda znajduje się w Toruniu. „Pod modrym fartuchem” działa z przerwami od roku 1489 r.

  Intensyfikacja kolonializmu, a co za tym idzie – wymiany handlowej i wielkich wypraw podróżniczych była kolejnym impulsem dla rozwoju hotelarstwa w epoce nowożytnej. Hotele pojawiały się w portach Sewilli, Barcelony, Londynu czy Amsterdamu. Najstarszym hotelem nowego typu jest Zu drei Mohren w Augsburgu. Powstał w 1723 roku i działa do dziś.

  „Matką nowoczesnych hoteli” była rewolucja francuska. Uciekająca arystokracja pozostawiała po sobie niezliczone rezydencje. L’hotel, bo tak nazywał się tego typu obiekt, dał początek nazwie hotel. Infrastrukturę pałacową przejmowała często pozbawiona pracy wielofunkcyjna służba lub rewolucjoniści i przekształcała na eleganckie pokoje do wynajęcia dając początek nowoczesnym luksusowym hotelom, a także ich obsłudze, wszak takie osoby jak konsjerż czy portier były dawniej po prostu funkcjami pełnionymi na dworach. Pałacami przekształconymi na hotele są m.in. paryski Hôtel de Beauvais czy Hôtel de Lauzun.

   W tym samym czasie w USA pojawiają się przeznaczone dla kowbojów oraz podróżników wielofunkcyjne Saloons. Budowane są także dużych miastach na tym kontynencie pierwsze hotele o innowacyjnych rozwiązaniach w (np. Hotel Tremont w Bostonie), m.in.  pokoje single oraz double, winda, bieżąca zimna woda w pokojach. Rozpoczyna się również intensywny rozwój kurortów górskich i morskich zarówno w USA, Kanadzie jak i w Europie.

   XIX wiek to czas powstania słynnych luksusowych hoteli dla wyższych sfer: londyńskiego Savoy i paryskiego Le Grand Hôtel, które do dzisiaj goszczą arystokratów i sławne osobistości świata filmu, polityki i muzyki. Swoje imperium hotelarskie zakłada wówczas Cesar Ritz nazywany „królem hotelarzy i hotelarzem królów”. W wieku XX dołącza do niego Conrad Hilton odkupując jeden z najbardziej luksusowych hoteli na świecie, czyli Waldor-Astorię, a później Hotel Plaza oraz małżeństwo Alice i Johna Willarda Mariottów, których sieć Mariott znana jest również w Polsce. W naszym kraju powstają wówczas dwa słynne warszawskie hotele – Europejski oraz Bristol, w których pojawiała się ówczesna polska elita jak m.in. Józef Piłsudski czy Ignacy Jan Paderewski.

    Wykład zakończyła prezentacja najciekawszych i najdziwniejszych hoteli świata, m.in. Grand Hotel Makao w Chinach z podłogą wyłożoną prawdziwym złotem, Burj Al Arab w Dubaju z podniebnym boiskiem do tenisa i polem golfowym czy Icehotel w Jukkasjärvi w Laponii, który topnieje wiosną i każdej zimy stawiany jest od nowa.

Źródła fotografii hoteli:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/24/Caravansarai_Karaj.jpg
https://spiderimg.amarujala.com/assets/images/2019/10/12/750x506/worlds-oldest-hotel_1570873282.jpeg
https://label-magazine.com/images/article/2019/07-lipiec-july/o_1dgfdhbcpvf81tob1ptu1pfi1hcsc.jpeg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/12/Grand_H%C3%B4tel_Paris%2C_April_2011.jpg
https://www.dayuse.fr/blog/ces-stars-qui-ont-vecu-a-lhotel-coco-chanel/
https://commons.m.wikimedia.org/wiki/File:Hospitium,_York.jpg 

Powrót do Wydarzenia 2021