Zwiedzanie zaczynamy o godz.11 jest więc trochę czasu, po śniadaniu odwiedzamy świebodziński rynek. Przysiadamy się na ławeczkę do Czesława Niemena, witamy się ze świebodzińskim sukiennikiem. Przed ratuszem nowa inwencja polsko niemieckich artystów. Wystawa, którą udało się zrobić z odpadków śmieci i rzeczy niepotrzebnych połączonych rysunkiem, malarstwem i fotografią.
Podjeżdżamy autobusem, w niewielkiej odległości góruje nad miastem figura Jezusa Chrystusa Króla Zwycięscy. Rzeźba została wzniesiona w 2010 roku według projektu Mirosława Pateckiego. Całkowita wysokość pomnika wynosi 36 m z czego 33 m przypada na figurę a 3 m na wieńczącą pomnik pozłacaną koronę. Pomnik został wzniesiony na liczącym 16,5 sztucznie usypanym kopcu. Rzeźba jest wyższa o 3 m od pomnika w Rio de Janeiro i jest najwyższą rzeźbą na świecie. W nastroju skłaniającym do rozmyślań zbliżamy się do miejscowości Gościkowo. Zachowało starą nazwę Paradyż pochodzącą od sformułowania Paradisus Sancte Marie czyli Raj Matki Bożej, która była nazwą nadaną miejscowości po przybyciu do niej cystersów. Znajduje się tam barokowy zespół klasztorny z kościołem pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i Św. Marcina. Jest to największe i najlepiej zachowane założenie klasztorne w woj. lubuskim. Obecnie to siedziba Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej.
Jedziemy do Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego tak zwanego MRU. Można tą część podróży określić tak jak zrobił to nasz przewodnik z raju do piekła. Jest to system umocnień stworzony przez Niemców w latach 1934 -1944 dla ochrony zachodniej granicy Rzeszy. Budowa umocnień Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego przebiegała etapami. W latach 1934 - 1935 wzniesiono lekkie umocnienie składające się z 12 schronów dla karabinów maszynowych z ukryciem dla armaty przeciwpancernej. Budowano też jazy, zapory, mosty zwodzone.
Największe nagromadzenie ciężkich fortyfikacji zaplanowano na centralnym odcinku Odry i Warty. Zamierzono zbudować na 16 kilometrowym odcinku podziemnym 107 schronów bojowych. Obiekty planowano wyposażyć w karabiny maszynowe, granatniki automatyczne, miotacze ognia, broń przeciwpancerną i artylerię. Obiekty miały być połączone ze sobą w ramach grup warownych i miały ciągnąć się wzdłuż , jako podziemna droga tzw. Główna Droga Ruchu. W założeniu miała to być najpotężniejsza i najnowocześniejsza linia umocniona świata. W maju 1938 r budowę jednak wstrzymano na rozkaz Hitlera. Fortyfikacji nigdy nie udało się zrealizować zgodnie z pierwotnymi planami. Mankamentem okazał się brak broni przeciwpancernej oraz artylerii.
Od 1943 r podziemia centralnego odcinka wykorzystywane były jako podziemna fabryka , produkowano tu silniki lotnicze. W styczniu 1945 roku umocnienia były już obsadzone przez nieliczne załogi wojska. Po wojnie fortyfikacje zajmowały przejściowo wojska radzieckie i polskie. Wiele obiektów zostało wysadzonych dla pozyskania materiałów przede wszystkim cennej stali pancernej. W centralnej części fortyfikacji ocalono jednak bezcenny system podziemnych tuneli o łącznej długości 32 km. Od 2011 obiekty MRU znajdują się w rejestrze zabytków i są częścią całorocznych podziemnych tras turystycznych. W ich obrębie w roku 1980 utworzono największy w Europie rezerwat nietoperzy. Po wyjściu z tunelu udało się wziąć do niewoli jednego z żołnierzy wermachtu. Wprawdzie na wesoło ale jednak.
Ostatnim etapem naszej wędrówki była miejscowość Buczyna. Wieś w woj. dolnośląskim w pow. polkowickim. Jest tam bardzo piękna cerkiew prawosławna pod wezwaniem Św. Dymitra. Należy do dekanatu Zielona Góra. Jest to dawny neogotycki kościół poewangelicki pochodzący z XIX w. W latach 1948-1954 został przebudowany dla potrzeb prawosławnych Wewnątrz świątyni mieści się współczesny ikonostas. W latach 70 XX w. cerkiew gruntownie wyremontowano. Jest naprawdę bardzo piękna i godna odwiedzenia. I to już koniec zwiedzania. Wszystko co dobre dobrze się kończy jedziemy na kolację i wracamy do domu. Oczywiście pełni wrażeń i ochoty na następne spotkania. Naprawdę warto było.
Irena Kowal
Pliki do pobrania - prezentacje opracowane przez Bogusię Żyto:
Lubuskie wrzesień 2019 cz.1 (plik w PowerPoint do ściągnięcia 10 MB)
Lubuskie wrzesień 2019 cz.2 (plik w PowerPoint do ściągnięcia 10 MB)
Powrót do Wydarzenia 2019
