Dziwny jest ten świat - twórczość Czesława Niemena

Słysząc piosenki „Sen o Warszawie”, Dziwny jest ten świat” czy „Nie płacz kiedy odjadę” uśmiechamy się i myślimy o Czesławie Niemenie. Warto więc przypomnieć sobie i zgłębić wiedzę o tym polskim piosenkarzu, kompozytorze i multiinstrumentaliście.

 Czesław Niemen, właściwie Czesław  Juliusz Wydrzycki  urodził się w Starych Wasiliszkach  na Grodzieńszczyźnie  16 lutego 1939 roku.  Obdarzony był głosem o niezwykle szerokim zakresie, zarówno jeśli chodzi o skalę, jak i możliwości intonacyjne i brzmieniowe. Był jedną z największych indywidualności polskiej sceny rockowej. W początkach kariery po odniesieniu pierwszych sukcesów, w tym we Francji zaczął za namową żony Franciszka Walickiego posługiwać się pseudonimem artystycznym Niemen, sprawa z wyborem okazała się prosta ponieważ urodził się na tą rzeką. Okazało się że pseudonim nie tylko był atrakcyjniejszy marketingowo, ale także łatwiej wymawialny przez cudzoziemców.

 Niemen debiutował w latach sześćdziesiątych jako piosenkarz big bitowy  między innymi wokalista zespołu Niebiesko-Czarni, śpiewając rock and rollowe i rockowe piosenki w stylu The Beatles. Do największych przebojów początkowego okresu należały utwory „Płonąca stodoła” i "Pod papugami”.
Niemen był artystą wciąż poszukującym swej drogi artystycznej, szukał muzyki bardziej ambitniejszej adresowanej do młodzieży akademickiej. ”Dziwny jest ten świat” to najbardziej znany protestsong i hymn młodzieży końca lat sześćdziesiątych. W swej twórczości włączał się w kolejne prądy w muzyce rockowej, tworząc własne bardzo indywidualne i charakterystyczne odmiany muzyki od psychodelicznego do symfonicznego rocka. Przykładem jest „Bema pamięci Żałobny rapsod” do tekstu Norwida, który był  dla niego inspiracją.
 Instrumenty którymi był zafascynowany to organy Hammonda po melotron i syntezator Mooga.  Przy pomocy tych nowoczesnych instrumentów powstał elektroniczny album Katharsis. Czesław Niemen zdobył pewną popularność na Zachodzie, lecz mimo swego wielkiego talentu artystycznego, nigdy nie zdołał się przedrzeć do pierwszej ligi rocka. W latach dziewięćdziesiątych zajął się również malarstwem i grafiką komputerową.
 Choroba przerwała jego karierę zmarł 17 stycznia roku 2004 w Warszawie  został pochowany w katakumbach  na Starych Powązkach. Ciągle jednak na wspomnienie Niemen będzie nam brzmiała w uszach jego muzyka i tenorowy głos. O tym wszystkim opowiedział nam 28 lutego w DOK fascynata muzyki i oczywiście Niemena Pan Sławomir Rodak.

 Irena Kowal

Powrót do Wydarzenia 2019