Wanda Błeńska życie spełnione

Wanda Błeńska (1911-2014) wspaniały człowiek, ceniony w świecie medycznym lekarz. Spędziła w Ugandzie wśród ludzi chorych na trąd 43 lata swojego życia.
Mając niemal 40 lat, w 1950 roku, wyjechała do Ugandy i prowadziła ośrodek dla ludzi chorych na trąd w Bulubie. Do 1969 roku była jedynym lekarzem dla chorych na trąd, ale także wszystkich chorych w dwóch dystryktach w Ugandzie (w kartotekach miała ponad 20 tysięcy pacjentów). Wykształciła wielu lekarzy i personelu pomocniczego, i w 1983 roku przekazała kierowanie kliniką ugandyjskiemu lekarzowi dumna, że jest to Jej uczeń.
Ale nie przeszła na emeryturę była konsultantem dla wszystkich ośrodków, w których przebywali chorzy na trąd oraz zaangażowała się w badania nad AIDS. Do Polski powróciła w 1994 roku. W dalszym ciągu była aktywna zawodowo, szkoli nowe pokolenie, aktywnie działa w fundacjach pomocy humanitarnej oraz działających na rzecz misji zwłaszcza w Redemptoris Missio, której powstanie było zainicjowane Jej osiągnięciami.
Do 93. roku życia jeździła do Warszawy, aby w Centrum Formacji Misyjnej prowadzić wykłady z medycyny tropikalnej.
Całe życie, oprócz wiedzy merytorycznej, przekazywała lekarzom wartości humanitarne, mówiła, że „lekarz nie tylko leczy ciało, ale też duszę. Trzeba się wczuć w pacjenta, dać mu serce i pomoc, a o przynosi ulgę chorym i cieszy lekarza”
Choć nie założyła rodziny (całe życie poświęciła pracy) do końca byli z nią przyjaciele, głównie Jej uczniowie i współpracownicy.

 

 

 

Z Janem Pawłem II spotyka się 1984. Gdy Papież przyjeżdża z pielgrzymką do Ugandy w 1994 roku i widzi Wandę Błeńską, całuje Ją w czoło. Jej pierwsza myśl „Boże, nie umyłam włosów”.

 

 

Myśli wypowiedziane Pani Wandy Błeńskiej  – życzliwego człowieka:
Kochała ludzi i zwierzęta, i mówiła: najlepszym lekarstwem jest miłość. Kochała literaturę, a miłość do Sienkiewicza wyniosła z rodzinnego domu. Używała także cytatu z wypowiedzi sienkiewiczowskiego Zagłoby:
„Nie ŻYWMY trosk, kłopotów, niech pozdychają z głodu.”

Wdzięczność za działalność pani doktor Wandy Błeńskiej została wyrażona w różnych formach:

  • Otrzymała dyplom od Piusa XI  (1932 r.) za działalność misyjną wśród studentów,
  • Medal Benemenerti (Dobrze Zasłużonym) od Jan Pawła II w 1984 roku,
  • Instytut kształcenia lekarzy w Bulubie nosi Jej imię,
  • Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski przyznany z okazji setnych urodzin przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego,
  • Doktor Honoris Causa Uniwersytetu w Poznaniu,
  • Nagroda za działalność  przyznana w Nowym Yorku,
  • Honorowe obywatelstwo Ugandy i Poznania,
  • Najbliższym jej sercu był „Order Uśmiechu” przyznany przez dzieci,
  • 28 listopada 2016 roku ogłoszono informację o zbieraniu pamiątek w celu rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego,
  • Każdego 27 dnia miesiąca (dzień śmierci Pani Doktor) odbywają się msze w Jej intencji kończące się odwiedzeniem jej grobu,
  • 17 grudnia 2018 roku ogłoszono, że została wybrana Poznanianką Stulecia.

Literatura i materiały:

  •  Małgorzata Nawrocka, Jej światło. O życiu i dziele Wandy Błeńskiej, Poznań 2005,
  • Jerzy Woy-Wojciechowski, Misjonarze zdrowia, Przew Lek 2010; 2: 16-20,
  • "Medycyna i ewangelizacja" ks. Ambrożego Andrzejaka i o. Jarosława Różańskiego,
  • "Dokta" Zofia Florczak,
  • "Wanda Błeńska. „Spełnione życie" Joanny Molewskiej i Marty Pawelec (wywiad rzeka w 100 urodziny).

Filmy z YouTube:

  • „Dokta”- dr.  Wanda Błeńska,
  • „Wybitne postacie uniwersytetu”,
  • „Nieznani-zapomniani – Dr. Wanda Błeńska”,
  • „Matka Trędowatych- Dookoła Świata”

 

Danuta Szeliga

 

Powrót do Wydarzenia 2019