Uwikłany w historię obywatel, poeta - Zbigniew Herbert
O dorobku twórczym Zbigniewa Herberta warto mówić zawsze, ale również i dlatego, że rok 2018 został ogłoszony, na podstawie uchwały sejmowej, Rokiem Zbigniewa Herberta. Podjęcie uchwały uzasadniono w następujący sposób: "W epoce kryzysu wartości i głębokiego zwątpienia Zbigniew Herbert zawsze stał po stronie zasad: w sztuce – kanonu piękna, hierarchii i rzemiosła, w życiu – kodeksów etycznych, jasno rozróżniających pojęcia dobra i zła. Był uosobieniem wierności – samemu sobie i słowu. W swojej poezji wyrażał umiłowanie wolności, wiarę w godność jednostki i jej moralną siłę. Patriotyzm rozumiał jako miłość surową, wymagającą solidarności z poniżonymi i cierpliwej pracy nad przywracaniem pojęciom ich rzeczywistych znaczeń" .
15 lutego 2018 r. uczestnicy spotkań organizowanych przez Towarzystwo Oświatowe Ziemi Dzierżoniowskiej mieli kolejną okazję, aby spotkać się z panią Jolantą Maniecką i wysłuchać jej pasjonującej opowieści o życiu i twórczości - tym razem Zbigniewa Herberta. Spotkanie rozpoczęła od wyjaśnienia tematu prelekcji, który określiła jako ironiczny, bo Zbigniew Herbert nigdy nie utożsamiał się z władzą, uwikłany w historię, bo żył w tamtych czasach, zgodnie z zasadą, że "do źródeł płynie się zawsze pod prąd, bo z prądem płyną śmieci”.
Omówiła pokrótce dzieciństwo i młodość poety zwracając uwagę na jego wielką miłość do miasta swojego dzieciństwa - Lwowa, do czego nawiązuje w utworach literackich m.in. w „Panu Cogito”, następnie opowiedziała o jego licznych podróżach, podkreśliła jego znakomite wykształcenie i wielką erudycję oraz to, że całkowicie oddał się twórczości literackiej. Pasjonował się sztuką, potrafił godzinami obserwować i kontemplować dzieła sztuki, które go zainteresowały. Tworzył poezję, eseje, dramaty, słuchowiska radiowe, za co wymieniany był już od końca lat sześćdziesiątych XX wieku jako jeden z kandydatów do Nagrody Nobla.
Dbał o to, żeby nie mówić o sobie, a mówić przede wszystkim o sprawach ważnych, ponadczasowych, wartościach uniwersalnych. Interesują go ludzie, pokazuje ofiary, które zawsze obdarza współczuciem, nie ma znaczenia kim jest bohater, w czym wyraża się jego głęboki humanizm.
Prelegentka podkreśliła, że w świecie pełnym zła, w którym przyszło mu żyć, odwoływał się do wielkich bohaterów, wielkich mitów uciekając od świata szarego, nieciekawego. Wskazywał na określony system wartości niezmiennych, któremu trzeba być zawsze wiernym, ”iść wyprostowanym wśród tych co na kolanach”, uczestniczyć ”masz mało czasu, trzeba dać świadectwo”. Stworzył coś na kształt dekalogu dla współczesnego człowieka, warto się z nim zapoznać.
Na zakończenie zwróciła uwagę, że ze względu na ponadczasowe i uniwersalne walory jego twórczości, warto wciąż na nowo poznawać tego inteligentnego i mądrego twórcę poprzez jego bogatą twórczość i dzięki temu odkrywać go wciąż na nowo.
Alicja Kossowska
Powrót do Wydarzenia 2018